Ölümsüzleştiği tarih: 30 Haziran 1980

TKP/ML Üyesi olan Efendi Diril, 30 Haziran 1980 tarihinde İstanbul Kanarya’da katledildi.
1956 yılında Dersim’in Ovacık ilçesi Hülükuşağı köyünde dünyaya gelen Efendi Diril, henüz çocuk yaşlarda tanıştı faşizmin zulmüyle. Ortaokulu Ovacık’ta daha sonra kazandığı Öğretmen Lisesi’ni Elazığ’da yatılı okudu.

Yoksulluğun, ezilmişliğin ve zulmün yarattığı isyancı gelenek ve içindeki devrim ateşiyle 1976 yılında TKP/ML saflarına katıldı. Birçok eylemde aktif rol alan Efendi Diril, 1978 yılında Parti Üyesi olduktan sonra da çeşitli askeri eylemlerde yerini aldı.

İstanbul Bölgesi örgütlenme komitesinde yer alıyordu. Yiğit, militan, fedakar mücadelesiyle kısa zamanda düşmanın korkulu rüyası haline geldi. Ve İstanbul Kanarya Çakar sokağında vücuduna 20 kurşun sıkılarak katledilmiş vaziyette bulundu.

Efendi Diril’in ölüm haberi kısa zamanda yayıldı. İstanbul’a cenazeyi almaya gelen ailesi ve yoldaşları cenazeyi köyüne götürmek üzere yola çıktı. Cenaze daha köye varmadan Ovacık Merkez’de görkemli bir tören düzenlendi. 2000’i aşkın kitlenin hep bir ağızdan attığı “Efendiler Ölmez”, “Kahrolsun komprador patron ağa devleti” sloganlarıyla haykırışlar dilden dile yayılıyordu.

Sokaklarda bir tane polis ya da jandarmaya rastlamak mümkün değildi. Ovacık’taki törenden sonra köyüne götürülen Efendi Diril’in cenazesi çevre köylerin de katılımıyla omuzlarda köye ulaştı. Burada da sabaha kadar süren törende yoldaşları silahlar eşliğinde saygı duruşunda bulundu. Efendi Diril’in mücadele yaşamı ve parti tarihi anlatıldı binlerce kitleye.

Kardeşleri Efendi Diril’i anlatıyor……………..
“Sefaköyde bir dernekte konuşma yapmış o gece. Bir şeyler söylemiş düşmanlara karşı. Gece 1:30 civarında takibe almışlar. Cesaret edip bir iki kişi yaklaşamazmış abime. Takibe alıp kalabalık bir şekilde taramışlar. Abim o hafta köye gelecekti… Hastaneden cenazeyi çıkarırlarken ben bağırdım, ağlamaya başladım. Abimin yoldaşlarından biri yanıma geldi “köpekler burda gülüyorlar” dedi. Ben ağlamayı kestim. Abim hep “köpeklere karşı ağlamayın, gülün” derdi. O an Süleyman Cihan geldi. Biz konvoy halinde gittik köye. Tunceli yolu kapalıydı. Hozat’tan cenazeyi gören otobüse koşup “ölen kim” diye bağırıyordu. Otobüsten “Hülükuşağı’ndan Efendi Diril” adını duyan herkes işini bırakıp koşuyordu otobüse. İnsanlardan artık arabalar görünemez haldeydi. Otobüslerden inmek zorunda kaldık. Cenaze köye götürülmeden önce omuzlarda Ovacıkla götürüldü… Göz alabildiğine insan vardı…Meydanda ateşler yakıldı. Önce Süleyman Cihanın evinin önüne indirdiler. Tören boyunca ateşler yakıldı, marşlar hiç susmadı..”

EFENDİ DİRİL YOLDAŞ’IN ÖLÜMSÜZLÜĞÜNÜN ARDINDAN TKP/ML TARAFINDAN YAPILAN AÇIKLAMA

EFENDİLER ÖLMEZ

EFENDİ DİRİL

Halk demokrasisi ve bağımsızlık mücadelemizde içimizden birini daha kaybettik:

30 Haziran 1980 günü Efendi Diril yoldaş faşizmin uşağı kiralık katillerce hunharca katledildi. Efendi Diril yoldaş, 1956 yılında Tunceli’nin Ovacık ilçesinin Hülükuşağı köyünde doğdu. O, Kürt milletinden yoksul bir halk çocuğuydu. Daha çocukluk yıllarında yakın çevresi ve ailesinden Dersim isyanı gerçeklerini öğrenmiş, ezilmişliğin ve horlanmışlığın kiniyle dolu olarak 1976 yıllarında, Dersim’in isyancı geleneğinin verdiği devrimci ateşle partimiz TKP/ML saflarında yerini almıştı. 1977 yıllarında da partimizin örgütlü ve profesyonel bir üyesi olarak aktif çalışma içerisine girdi.

Efendi Diril yoldaş katledildiği dönemde partimiz TKP/ML’nin İstanbul bölgesinin Örgütlenme Komitesinde yer almaktaydı.

Efendi Diril yoldaş, Kanarya’nın Çakar sokağında vücuduna 20 kurşun sıkılmış olarak bulundu. Onu katledenler, onu bedenen yok edebilirler ama, onun mücadelesini durduramazlar. Onu pusu kurarak alçakça kurşunlayanlar şunu bilmelidirler ki; halkımız ve TKP/ML bu işkencelerin, bu cinayetlerin hesabını bu cinayet örgütlerinden, bu sadist faşist beslemelerden ve bu devletten bir bir soracaktır!

Efendi Diril yoldaşın cenazesi defnedilmek üzere Tunceli ili Ovacık ilçesinin Hülükuşağı köyüne getirildi. Cenaze köye götürülmeden önce Ovacık’ta partimiz TKP/ML taraftarları ve devrimci halktan oluşan 2000 kişilik bir toplulukla bir tören düzenlendi. Tören sırasında partimiz adına yapılan konuşmada patron ağa devletinin baskı, zulüm ve terörü teşhir edildi. Devrimcilerin ve halkın eli kanlı faşistlere karşı ve onların devletlerine karşı kini dile getirildi. Efendi Diril yoldaşın katledilmesinin hakim sınıfların kurtuluşu olamayacağı belirtildi ve Efendiler Ölmez sloganları haykırıldı. Devrimci Halkın Birliği ve Halkın Kurtuluşu’ndan konuşmacılar da kısaca Efendi Diril’in öldürülmesini kınadılar. Komprador patron ağa devletine ve onun uşaklarına karşı hınç dolu topluluk, Efendi Diril yoldaşın cenazesini devrimci sloganlarla Hülükuşağı köyüne uğurladır.

Cenaze sırasında faşist devletin güvenlik kuvvetlerinden hiç kimse ortalıkta görünmedi. Korkularından caddeye bile çıkamadılar.

Ayrıca törenden önce Devrimci Yol temsilcilerine törene katılmaları ve bir konuşma yapmaları teklif edildiğinde onlar “Biz, sizi devrimci bir örgüt olarak görmüyoruz, bunun için törene katılmayacağız” cevabını verdiler. Ama Devrimci-Yol taraftarları bu kararı dinlemedi ve toplu olarak devrimcilere yaraşır bir şekilde törene katıldılar.

Efendi yoldaşın cenazesi köyde sabaha kadar devrimci marşlar ve sloganlarla yüzlerce devrimci ve köylüler tarafından ateş yakılarak beklendi. Tunceli ve çevre köylerden gelen devrimciler ve devrimci halk kitlesi 1500 kişilik bir topluluk oluşturarak köy mezarlığına Efendi yoldaşı getirdiler. Mezarlıkta silahlar patlatılarak yapılan saygı duruşundan sonra Partizan dergisi adına ve Efendi’nin bir akrabası yaptıkları konuşmada Efendi’nin örnek devrimci mücadelesi ve hayatı anlatıldı. Devrimci Halkın Birliği ve Halkın Kurtuluşu’ndan devrimciler sembol olarak törene katıldıkları için kendilerine konuşma verildi. Yaptıkları konuşmadan sonra TKP/ML adına yapılan konuşmada Efendi Diril yoldaşın örnek mücadelesine ve Partinin çeşitli yönetici kademelerinde yaptığı şerefli çalışma anlatıldı. Devrimimizin gerilla savaşıyla Toprak Devrimi temelinde gelişeceği ve iktidarın kırlardan şehirlere parça parça kurulacağı belirtildi. Partimiz adına konuşan yoldaş Halkın Kurtuluşu’nun “İzmir-Gültepe ve Tariş direnişimiz”, vb. palavralarını da teşhir etti.

Daha sonra silahların atışı ile birlikte devrim andı içilerek tören bitirildi. Efendi yoldaşın şanlı mücadelesi hepimize örnektir. Efendi’nin intikamını devrime daha kararlı bir şekilde katılmakla alabileceğimizin bilincindeyiz.

TKP/ML adına

Bölge Komitesi

Temmuz 1980