Partizan’ın kara çocuğu, Haydar yoldaşımız, duyduk vurulmuşsun düşmanın zalim kurşunlarıyla. Silahının son mermisiyle siper olmuşsun yoldaşlarına… Yüreğini, gülüşünü siper etmişsin. Şaşırmadım Kara Çocuk, şaşırmadık çünkü sen kendine ait duruşunla, bir devrimciye yakışanı yaptın. “Önce yoldaşlarım, önce yoldaşlık” diyen bakışların, gülüşünle tanıdım seni. Toprağa düşen bedenini gördüğümden bu yana, belki kızacaksın ama, kabullenemedim gidişini. Giden her…