“‘Çok uzaklardan geliyoruz’ biz. Ateşler yakıp tohumlar saçarak, yükselen yangınların içinden bir elimizde mızrak, bir elimizde kalkanla ana tanrıçalar diyarından geçip de geldik. Kırbaç sesleri, zincir şakırtıları arasında diri diri yakılıp dağlansa da bedenimiz, bilincimiz. Acılar otağ kursa da yaşamımızın her tarihsel sürecine ne tanrılara ne kral ve padişahlara boyun eğdik… Saraylar, saltanatlar yıkıp da geldik. ‘Toprak ve özgürlük de’ dedik; ‘iş, aş, ekmek’ de… İhtilallerin sembolü olup ‘devrim ve sosyalizm’ diye haykırırken faşizme barikatlar da kurduk.
“‘8 saatlik iş günü’ talebiyle başlayıp, kanımız, canımız pahasına yaratırken 8 Mart’ları “Cinsel, ulusal, sınıfsal sömürüye son” şiarıyla tarihsel belleğimizi de sınıf bilincimizi de koruduk.
“Sarsa da dört bir yanımızı acı, zulüm ve sömürü… Baş eğmedik ne gericiliğe ne erkek egemen burjuva-feodal faşist iktidarlara!
“Çaresiz olmadık, ‘öğretilmiş çaresizliğe’ boyun eğmedik. Üstelik ne dün yaşamaktan, savaşmaktan ve geleceği yaratmaktan vazgeçtik ne de bugün! Ne dün yaşadığımız acının, baskı ve zulmün tutsağı olduk ne de bugün!
“Bir kez daha acılarımızı, öfkemizi tarihsel ve sınıfsal bilincimizle ve özgür geleceğe olan inancımızla buluşturup isyana dururken; umudu ve inancı kuşanıp, 8 Mart’ın coşkusuyla ataerkil, faşist sömürü ve zor düzenine karşı alanlarda yaşamın, kavganın en orta yerindeyiz/yerinde olacağız. Ellerimizde yükselen, özgürlüğümüzün ve kurtuluşumuzun bayrağı sloganlarımızın ve zılgıtlarımızın rüzgarıyla dalgalanırken 8 Mart’ın kızıllığında;
‘Saçlarımızı tutuşturarak
gecenin evinde yangın çıkaracağız;
çocuklarımızın başlarıyla kıracağız karanlık camlarını!..
Ve bizden sonra gelenler demir parmaklıklardan değil,
asma bahçelerden seyredecek bahar sabahlarını, yaz akşamlarını…’
“Tüm kadınların 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nü kutluyor ‘Selam olsun 8 Mart’ı yaratan ve yaşatanlara!’ diyoruz. Coşkuyla selamlıyoruz sizi!”
TUTSAK PARTİZANLAR
